U morbidnom, ali sa tačke kriminologije veoma korisnom istraživanju, tim iz Velike Britanije analizirao je ubistva celokupnih porodica. On su istražili ove slučajeve u periodu od 1980. do 2012. godine preko novinskih izvora takozvanih “family annihilator” ubica.

Zaključili su da se zločini ove vrste najčešće odigravaju u avgustu (verovatno zbog prisustva dece), da su porasli po frekvenciji u 21. veku i da četiri od pet ubica ovog tipa pokuša da oduzme svoj život.

Ovo su kategorije koje su pronašli.

Pravednici: ubice koje svoje zločine pravdaju majkom i suprugom koja je zaslužna za “rasturanje” porodice. Za njih, centralna uloga koju popunjavaju jeste uloga hranitelja porodice.

Disasocirani: u ovoj kategoriji, ekonomski motivi su glavni u razmišljanjima ubice. Očevi i muževi vide porodicu kao pokazatelja uspeha; u slučaju kada njega nema, porodica nema svrhu.

Razočarani: ubica veruje da ga je porodica izneverila i postupala na način koji je podrivao ili uništavao njegov ideal porodičnog života (često su to porodice u kojima deca ne prate očevu kulturu i tradiciju).

Paranoidni: ubice koje su uverene u spoljašnju pretnju porodici. Često je ta pretnja socijalna služba ili sudski sistem, za koje oni veruju da ostatak porodice okreću protiv njih, ili koji planiraju da rasture porodicu. U ovom slučaju, ubica je motivisan iskrivljenim uverenjem da porodicu “spasava”.

Koliko god ovakva istraživanja bila teška za čitanje, njihova vrednost za socijalne radnike može biti neprocenjiva, pre svega u pogledu nalaženja markera koji bi mogli da govore o začecima ovakvih zločina.

Hvala BBC.com na originalnoj vesti.