I jedno i drugo istraživanje proučavalo je problem teorije po kojoj je veliki sudar Zemlje i stranog tela pre 4.5 milijardi godina stvorio polje materije koje je nakog toga postupno formiralo Mesec. Problem sa teorijom je ideja da bi to novo telo trebalo da bude sačinjeno većinom od materije tela koje je pogođeno. Ispitivanja uzoraka tla sa površine Meseca, međutim, pokazala su da je sastav ovog nebeskog tela veoma sličan Zemljinom (izotopi kiseonika su, na primer, identični).
Oba istraživanja su u jednačinu sudara uneli nove faktore. Prva je promena brzine rotacije proto-Zemlje – umesto 24 časa, jedan tim je pretpostavio da se planeta okretala mnogo brže oko svoje ose. U tom slučaju, današnju brzinu rotacije proizvela je interakcija gravitacija Sunca i novog satelita naše planete.
Drugi tim je pretpostavio da je udarno telo bilo mnogo veće i kretalo se sporije nego što se ranije prepostavilo.

Obe simulacije pružile su Mesec sa stastavom sličnom Zemlji i naverovatnije mogućnost za korekciju teorije velikog sudara.

Hvala BBC.com za originalnu vest.